Zware wandeltochten zijn niet aan mij besteed. Als ze je dan ook nog langs duizelingwekkende ravijnen voeren, is dat voor mij een 'no go'. Gelukkig zijn er waaghalzen voor wie zo'n trip letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt van de vakantie is. Marcel vertelt graag hoe gevaarlijk hij één van de gevaarlijkste wandelingen in de States vond.
De treintjes in het Zion National Park rijden af en aan. Volgeladen met toeristen die zich hebben bewapend met kaarten, fototoestellen, en telefoons die continu in de aanslag worden gehouden. De bezoekers kakelen rustig door elkaar heen terwijl ze geregeld naar boven wijzen. Dit park is niet voor niets één van de bekendste en tevens mooiste parken van de Verenigde Staten. De goudbruine bergen torenen hoog boven je uit en zetten je bijna altijd in de schaduw. Een groot deel van de mensen in de treintjes is op weg naar een iconische wandeling met een naam die al grote verwachtingen schept. Angels Landing.
Hoe lieflijk alles ook klinkt, deze wandeling is één van de gevaarlijkste van het land. Een paar weken geleden nog kwam hier iemand om het leven.
Drukker dan ooit
Toch is het label ‘gevaarlijk’ niet volledig de schuld van de natuur zelf. Vorig jaar passeerden ruim 4 miljoen bezoekers de toegangspoort van het park. Veel van deze bezoekers willen de publiekstrekker beklimmen. Vroege vogels kunnen vaak ongehinderd de laatste klim naar de top maken. Mensen die liever wat langer op hun campingbedje blijven liggen, zullen zich samen met heel veel anderen een weg richting top moeten banen.
Waardevolle tip is dan ook: sta vroeg op wanneer je deze prachtige tocht gaat maken!
De top ligt ruim 1.700 meter boven zeeniveau, wat een fabelachtig uitzicht oplevert wanneer je eenmaal je vlag of wandelstok hebt geplant op de top. Voor je daar bent, zul je nog een aardige wandeling moeten afleggen. De shuttlebus zet je er netjes uit bij ‘The Grotto’, waarbij je veel plezier wordt gewenst door de chauffeur. Het begin van de tocht is nog redelijk makkelijk te doen. Het pad is breed, loopt niet al te steil omhoog en het enige echt uitdagende is het ontwijken van mini-watervalletjes wanneer het flink heeft geregend. Het park raadt trouwens af om op pad te gaan bij slecht weer. Al snel wordt het bochtige bergpad toch een stuk steiler en voel je de kuiten licht protesteren.
Een beloning door engelen
De hartslag is al een behoorlijk eind opgelopen wanneer je ‘Walter’s Wiggles’ bereikt. Dit is een serie van 21 steile lussen die je leiden naar het punt waar veel mensen het voor gezien houden: ‘Scout Lookout’. Wanneer wandelaars zonder hoogtevrees dan om zich heen kijken, zien ze zonder twijfel een fantastisch plaatje. Daar deed je het voor. Het bochtige pad in de verte dat je zojuist hebt bedwongen, lijkt wel eeuwig door te lopen wanneer het achter een zoveelste bocht verdwijnt. Maar hier houdt het pad nog niet op. In het verlengde van dit plateau loopt een soort van richel recht omhoog, als een soort hanenkam. Er bovenop loopt een stalen ketting. Aan beide kanten van die ketting loopt de afgrond loodrecht naar beneden de vallei in. Hier begin het echt gevaarlijke deel van de beklimming.
Het park kan niet vaak genoeg waarschuwen voor de gevaren van vooral dit laatste gedeelte. De meeste mensen op het plateau kijken dan ook hoofdschuddend en enigszins afkeurend naar dat duizelingwekkende maar ook indrukwekkende stuk rots met de ketting. Wanneer je er voor kiest een risico te nemen en je bereikt uiteindelijk het ultieme laatste punt van deze tocht, waan je je even een alpinist. Een ontdekkingsreiziger die met gevaar voor eigen leven iets geweldigs heeft gedaan.
E-Visa
Ga jij binnenkort een reis maken naar de Verenigde Staten? Het aanvragen van een ESTA kan een ingewikkelde klus zijn. Bespaar je de stress vlak voor de vakantie en laat dit simpel regelen door eVisa Application Services.
Is deze wandeling iets voor jou? Of heb jij een soortgelijke berg bedwongen? Deel het hieronder. Ik zet in elk geval mijn joker in. Een mens kan nu eenmaal niet alles doen.
