Behalve tropische zandstranden heeft Gambia nog heel wat meer te bieden. Aangezien het een betrekkelijk klein land is, moet je niet perse een rondreis maken. Je kan je koffers uitpakken op één locatie en van daaruit een aantal daguitstappen ondernemen. Daardoor vermijd je het in- en uitchecken en in- en uitpakken. Hieronder bezorg ik jullie een programma waarmee je een weekje Gambia kan vullen en er tussendoor nog voldoende tijd is om even op de parelwitte stranden te relaxen.
Dag 1: Crocodile Pool – Serrekunda -Lamin Lodge – Mangrove – Vissershaven
Na een heerlijk ontbijt vertrek je voor je eerste daguitstap in Gambia met een taxi naar Kachikally Crocodile Pool. Deze poel is één van de drie heilige plassen in Gambia waar vruchtbaarheidsrituelen worden gehouden. Je bereikt de plas na een korte wandeling door een stukje regenwoud en als je goed oplet, zie je onderweg al krokodillen liggen. Blijkbaar worden ze regelmatig gevoed want ze maken geen aanstalten om bezoekers aan te vallen. De 80 nijlkrokodillen die hier leven, zijn namelijk niet afgeschermd door draad of glas. De meeste krokodillen liggen langs of in de poel.
Het domein is al meer dan 500 jaar eigendom van de familie Bojang.
De legende zegt dat de familie Bojang hier 500 jaar geleden arriveerde en bezoek kreeg van de vruchtbaarheidsgod Kachikally in de vorm van een oude vrouw. Zij schreeuwde om hulp omdat haar dochter aan het verdrinken was in de poel. De familie Bojang schoot de oude vrouw onmiddellijk te hulp. Als beloning kregen ze de poel cadeau met het verzoek om er wilde dieren uit te zetten. Enkele weken later liet de familie hier 2 krokodillen vrij die de voorouders zijn van de 80 dieren die hier nu leven.
In de regentijd zouden de krokodillen wel eens op stap gaan naar het naburige dorp en je hoort verhalen van mensen die ’s morgens een krokodil naast hun bed vinden. In hoeverre dat waar is, weet ik niet.
Je kan hier nog een kleine wandeling maken door het bos en het kleine museum even bekijken, maar op een uur heb je het hier echt wel gezien. Het is een beetje een tourist trap, maar voor de locals is het nog steeds een pelgrimsoord voor vrouwen die zwanger willen worden.
Elk kind dat geboren wordt na een ritueel bad, wordt Kachikally genoemd.
Na Kachikally is het maar een kort tripje naar Serrekunda. Hier vind je de grootste markt van Gambia. De geuren en kleuren doen je zintuigen op volle toeren draaien. Grote stukken vlees, gedroogde of verse vis, groenten en fruit maar ook nep Louis Vuittons worden aan de man gebracht (Elke zichzelf respecterende Gambiaan draagt een riem van Louis Vuitton, slippers van Yves Saint Laurent of een T-shirt van Gucci. Hier houden ze de Chinese namaak-industrie in leven.). Fraai geklede Gambiaanse dames doen hier hun inkopen. Het is een ware belevenis om je tussen de locals te begeven. Koop een trosje bananen of een zakje nootjes zodat je iets te knabbelen hebt tijdens de rest van je excursie in Gambia.
Hierna volgt een flinke rit naar Lamin Lodge. In kilometers is het niet zo ver, maar de weg is in zeer slechte staat. In feite is er van een weg amper sprake. Rode zandwegen vol putten en bulten leiden je door het binnenland naar Lamin Lodge aan de oever van een prachtige baai.
Stop even in Lamin Lodge (lodge is een groot woord, het is eerder een klein afdak) voor een verfrissend drankje. Daarna staan er een kapitein en 2 roeiers op je te wachten voor een boottochtje van een uur door de mangrove. In een grote kano verlaten ze de baai waar enkele zeilboten voor anker liggen en roeien ze de mangrove in. Het is hier werkelijk prachtig en er heerst absolute stilte. Hoewel hier veel vogels zitten, hoor je gewoon NIETS. Lang geleden dat we dat nog mochten meemaken. De kapitein wijst ons regelmatig op prachtige vogels. We zien ijsvogels, aalscholvers, visarenden en nog veel meer. Aan de rand van de mangrove zien we een slang en massa’s krabben en onderaan de stammen hangen grote hoeveelheden oesters.
De hoofdactiviteiten in Lamin bestaan uit vissen tijdens het hoogwater en oesters plukken tijdens laagwater.
Ter hoogte van Lamin Lodge moet je een kleine inkomprijs betalen. Dit geld gaat naar de ‘gemeenschap’ en je kapitein en zijn kompanen krijgen daar niets van. Vergeet dus niet om hen een tip te geven.
Iets voor Lamin Lodge zit een man die zelf t-shirts en broeken bedrukt met Afrikaanse motieven. Hij laat je graag zien hoe dat gaat. Misschien een leuk souvenir?
Na deze super rustgevende uitstap is het tijd voor de terugrit door de Gambiaanse bush bush. De laatste stop van deze daguitstap in Gambia brengt je naar Tanji. Hier zie je vrolijk gekleurde vissersboten waarmee de mannen op zee gaan. De prachtige prauwen staan in schril contrast met de sombere achtergrond. De vrouwen wachten de mannen op om de buit in ontvangst te nemen. Een gedeelte van de verse wis wordt meteen op het strand verkocht en de rest wordt buiten op golfplaten gedroogd of in een barak boven een primitieve oven gerookt. De geur komt je van ver tegemoet en je zintuigen slaan op hol. Probeer hier in de late namiddag te komen, want dan arriveren de meeste boten.
Na deze indrukwekkende ervaring keer je terug naar je hotel om op het strand nog even een spectaculaire zonsondergang mee te pikken. Op het strand geniet je van het zicht op de sportieve Gambianen die hier aan hun conditie werken.
ROUTE
Dag 2: Banjul – Roots
De daguitstap ‘Roots’, naar het James slaveneiland is een absolute must in Gambia. Hier leer je alles over het gruwelijke verleden van de Afrikaanse slaven. Het eiland heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis en is dan ook Unesco Werelderfgoed.
In de ochtend vertrek je met de auto naar Banjul, de hoofdstad van Gambia. Je chauffeur parkeert de auto en je gaat te voet naar de ferry terminal. Het begin van een heus avontuur. Zorg dat je op tijd bent, zodat je bovenaan een plaatsje kan uitzoeken en goed zicht hebt op het ‘laden’ van de ferry, een waar spektakel.
Met veel gebarentaal en gezwaai met vlaggetjes worden de wagens en vrachtwagens op de ferry geladen. We zienn vrachtwagens die minstens 40 jaar oud zijn en die in lang vervlogen tijden nog over de westerse snelwegen hebben gereden. De originele reclame van bijvoorbeeld ‘IJsboerke’ staat nog op de zijkant.
Zoals het Afrikanen betaamt, arriveren de meesten pas last-minute. Een eindeloze, bontgekleurde stoet mensen stapt tegelijk op. Hier voel je je echt in Afrika. Nadat iedereen eindelijk aan boord is, zet de ferry zich sputterend in gang en vaar je in 45 minuten naar Barra.
Heel wat Afrikanen varen constant mee op en neer om water, frisdrank, fruit, nootjes, koekjes, GSM-laders, vers vruchtensap in zakjes of gedroogde vruchten van de baobab te verkopen. Je ziet zakenmannen in pak, mannen in hun werkplunje, hippe jongeren in hun nep designerkleding en prachtige Afrikaanse dames in kleurige jurken.
Na drie kwartier sta je aan de andere oever van de rivier Gambia. Hier is het een drukte van jewelst. De weinige blanken die op de ferry zaten, worden aangeklampt in de hoop dat je iets koopt of dat je een taxi nodig hebt.
Er varen 2 ferries die om de 45 minuten vertrekken. Tijdens onze trip was de afvaart vrij stipt, maar volgens andere reizigers hebben de ferries regelmatig panne en dan kan de wachttijd serieus oplopen.
Onze gids Saidou had op voorhand een afspraak geregeld met zijn broer die voor het tweede deel van de excursie zorgde. In een aftandse Mercedes, vrolijk versierd vanwege de feestdagen, trokken we de bush in. Na een hobbelige rit van ruim een uur arriveerden we in Albreda/Juffureh, een voormalige Portugese handelspost.
Daar werden we meteen naar het enige barretje geloodst. De eigenaar is een handige Gambiaan die weet hoe het moet. Tijdens het nuttigen van een verfrissend drankje, brengt hij je de menukaart. Als je je eten nu kiest, maakt hij het klaar terwijl jij je uitstapje naar St James island maakt. Slim gezien!
Aangezien mijn man op de heenweg de bezinemeter van de auto angstvallig in de gaten hield, beslisten wij om er niet te eten zodat we zeker voor het donker weer in Banjul zouden zijn. Bovendien wilden we zeker niet als laatsten vertrekken. Als we zonder benzine zouden vallen in de bush, konden we eventueel nog met een passerende auto mee naar Banjul.
Daarna wandelden we naar de pier om met een vissersbootje naar James island te varen. Tot mijn schrik zag ik dat, doordat het laagwater was, de boten ongeveer 3 meter lager lagen dan de pier. No problem. Er lag al een ladder klaar waarlangs we naar beneden moesten klimmen. Nu ben ik niet zo’n fan van hoogtes en zeker niet van wankele ladders, dus ik heb even getwijfeld of ik wel mee zou gaan.
Eens in de boot, vaarden we in een kwartiert naar een klein eilandje, vlak voor de kust. Je eigen gids, een lokale gids en een afgevaardigde van het Rode Kruis varen mee.
De oevers erroderen in hoog tempo (destijds was het eiland ongeveer 6x groter) en in de toekomst zal het eiland waarschijnlijk volledig verdwijnen.
Op het eiland staan resten van een fort waarin ze de slaven opsloten voor ze naar Amerika of Europa werden verscheept. Ze werden in mensonwaardige omstandigheden gevangen gehouden. Destijds waren er 14 kerkers waarin opstandige slaven met zoveel personen werden opgesloten dat ze genoodzaakt waren om recht te blijven staan. Door de erosie en een zware ontploffing in het midden van de 18de eeuw is er nog maar 1 kerker over. Slaven die overleden tijdens hun gevangenschap werden niet begraven maar gewoon in zee gegooid.
De slaven zaten hier maximum 2 weken en werden dan versleept naar Goree, het slaveneiland voor de kust van Senegal
Terug in Juffureh maak je een stop aan de vlaggemast.
Slaven die van het eiland konden ontsnappen en deze mast konden bereiken, werden vrijgelaten.
Op de oever staat een opvallend monument dat symbool staat voor het einde van de slavernij.
Na een korte stop in het museum even verderop, is het tijd voor de terugkeer naar je hotel.
Als je tijd over hebt, kan je op de heen of terugweg nog even door Banjul rijden. Meer daarover lees je in de blogpost 'Een week in Gambia'.
Dag 3: Daguitstap naar Fathala Game Park in Senegal
Je bent uiteraard niet in Afrika geweest als je geen safari hebt meegemaakt. Het dichtstbijzijnde reservaat is Fathala Game Park, 12 kilometer voorbij de grens met Senegal.
Voor Belgen: als je van plan bent om deze uitstap te maken, moet je zeker je paspoort meenemen. In tegenstelling tot Gambia, kan je Senegal namelijk niet binnen met je identiteitskaart.
’s Morgens vroeg word je opgehaald in het hotel voor de rit naar Banjul. Daar neem je de ferry naar Barra en passeer je enkele dorpjes voor je de grenspost bereikt. Na het vervullen van de nodige formaliteiten is het nog een ritje van ongeveer een half uur naar het Fathala Park. Daar stap je over in een 4x4 voor een 2 uur durende safari. Er zitten zebra’s, giraffen, apen,… En met wat geluk spot je de laatst overgebleven neushoorn.
Na een late lunch hervat je de terugreis naar je hotel.
Dag 4: Verken Zuid-Gambia
Tijdens onze vakanties regelen wij altijd privé-excursies met een local Deze keer lieten we ons toch verleiden tot een groepsuitstap en daar hadden we meteen spijt van. Je hebt zo van die activiteiten die je beter links kan laten liggen en dit is er volgens ons één van. Ik geef het je toch even mee, zodat je zelf kan oordelen of je deze uitstap wil maken tijdens je rondreis door Gambia.
Na het ontbijt word je in je hotel opgehaald door een oude legertruck. Aan de achterkant is hij open en zijn er stoelen geplaatst. Je wordt beschermd tegen de zon door een rieten dak.
We rijden richting het zuiden en stoppen in Yuna Village voor een bezoek aan een plaatselijk schooltje. Het was vakantie, maar toch stond de speelplaats vol kinderen en moeders.
We werden naar een klaslokaaltje gedirigeerd en kregen uitleg van de directeur. Aan het einde van zijn verhaal zei hij dat we de spullen die we eventueel bijhadden voor de kinderen, best aan hem of de juf gaven. Even later werd al duidelijk waarom toen we zagen dat de juf een deel van de 'buit' in haar eigen tas liet verdwijnen.
Terug op de speelplaats werden we omsingeld door kinderen en moeders die om geld of andere spullen smeekten. Een van onze medereizigers vond het wel lachen om wat geld uit te delen, waardoor er bijna een gevecht uitbrak. Wansmakelijk en mensonterend.
Op geen enkel moment tijdens onze reis hebben we bedelaars ontmoet. Uiteraard spreken ze je overal aan en proberen ze wat centen aan je te verdienen, maar dat is heel iets anders. Deze kinderen en moeders zijn zo ingesteld op de vele uitstappen die hier passeren en krijgen op deze manier ook een totaal vertekend beeld van ons, westerse toeristen. Wij en vele anderen hielden een heel vervelend gevoel over aan deze uitstap.
De touroperator waarmee wij deze trip boekten, verkondigt nochtans in zijn brochure dat je zeker niets van kinderen moet kopen of hen geld moet geven omdat je kinderarbeid daardoor in de hand werkt.
Dit onderdeel van de excursie zou dan ook meteen geschrapt mogen worden of vervangen door een alternatief waarmee de kinderen structureel en op een menswaardige manier worden geholpen.
Na het bezoek aan de school rijden we verder naar Uncle John’s. Uncle John zelf is er al lang niet meer, maar in dit kleine dorpje, Samyang Village, tappen ze nog steeds zijn beroemde palmwijn, bijgenaamd Jungle Juice. Iedereen mag een slokje proeven van de palmwijn en van één of ander sterk, zelfgestookt drankje. Ook hier word je meteen omsingeld door kinderen en volwassenen die hopen iets van je te krijgen. Ze acteren mee in een tafereel dat moet doorgaan voor het traditionele Gambia. Jammer dat het weer op zo’n respectloze manier moet gebeuren.
Daarna worden we afgezet aan Paradise Beach voor een heerlijke lunch en kunnen de liefhebbers een verfrissende duik in de Atlantische Oceaan nemen of even uitrusten aan het strand.
Het laatste deel van de daguitstap brengt ons naar het Tanje Village Museum over de geschiedenis en cultuur van Gambia. Een plaatselijke groep muzikanten speelt een paar nummertjes voor ons.
Daarna maken we nog een korte stop aan een plaatselijke vis- en groentenmarkt. Ook hier zien we weer de gedroogde vissen en lopen we door een van de barakken waar vis wordt gerookt. Het is op de markten altijd druk omdat de meeste Gambianen geen koelkast hebben en dus dagelijks vers eten moeten kopen.
Als je deze, soms vermoeiende, daguitstappen afwisselt met een dagje aan het strand, heb je de ideale mix voor een ontspannen vakantie in Gambia.
Staat Gambia op jouw lijstje?
Like it? Pin it!
